اقتصاد کینزی

اقتصاد کینزی (Keynesian Economics) نظریه‌ای است که توسط جان مینارد کینز، اقتصاددان بریتانیایی، در دهه ۱۹۳۰ و در واکنش به رکود بزرگ (Great Depression) شکل گرفت.

کینز معتقد بود برخلاف دیدگاه اقتصاددانان کلاسیک، همیشه تعادل بین عرضه و تقاضای کل وجود ندارد و دولت باید با سیاست‌های مالی و هزینه‌کرد دولتی، در مواقع بحران اقتصادی مداخله فعالانه داشته باشد.

در این نظریه، تقاضای کل (Total Demand) نقش اصلی را در تعیین سطح تولید، اشتغال و رشد اقتصادی ایفا می‌کند.